بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم
۱۴۰۳-۰۸-۰۸
۲ دیدگاه
سلاام؛ با اورژانس تماس گرفتم؟ از دوشنبه و سه‌شنبه ۲ و ۳ مهرماه ۱۴۰۳ ساعت حوالی ۹ است. طبق برنامه اعلام شده روز اول مهرماه،
دسته‌بندی: از بیمارستان؛ جزئی از کل
می‌توانی چیزی ببینی؟
۱۴۰۳-۰۸-۰۳
بدون دیدگاه
با رسیدن به شهریورماه ۱۴۰۳، تابستان آخرین زورهایش را می‌زد که بتواند استخوان‌هایت را مغز پخت کند. حرارت اشتیاق حضور در بخشی که تا به
تابستان، اعصاب و طبقه سوم
۱۴۰۳-۰۷-۲۰
بدون دیدگاه
مردادماه بود و گرمای تابستان به نهایت رسیده بود. در میانه آن روزهای تابستانی، اولین تجربه حضور در بخش بیماری‌های مغز و اعصاب در حال
چندین هزار امید بنی‌آدم است این
۱۴۰۳-۰۷-۰۹
بدون دیدگاه
روزهای داخلی گذشت. روتیشن روماتولوژی هم به پایان خود نزدیک می‌شد. دنیایی از تظاهرات نه چندان واضح. دنیایی از اضداد. در کنار این‌ها، تجربه بروزهای
از استاد؛ بازتعریف یک کلمه شناخته‌شده
۱۴۰۳-۰۷-۰۵
بدون دیدگاه
و بالاخره روتیشن ریه و روماتولوژی….. روزهای داخلی رفته‌رفته به پایان خود نزدیک می‌شد. این پایان ترکیبی از شادی و ناشادی بود. ناشادی از جهت
کمک! اینجا همه‌چیز مشکوک است
۱۴۰۳-۰۷-۰۳
۲ دیدگاه
با نزدیک شدن به واپسین روزهای بهار ۱۴۰۳، دوره داخلی نیز از میانه خود عبور کرده بود. دیگر راهی تا انتها باقی نمانده بود. نوشته
از تنگنای زمان
۱۴۰۳-۰۶-۲۶
بدون دیدگاه
و اما باقی مسیر. نوشته پیشرو به معنی حقیقی کلمه، یک چکیده است. یک گلچین است. گلچینی از وقایعی که به سرعت باد – یا
پایان هم بخشی از مسیر است
۱۴۰۳-۰۶-۲۳
بدون دیدگاه
روتیشن اورژانس هم به پایان خود رسید. روتیشنی که پر بود از تجربه‌های تازه. تجربه‌هایی که هم بالینی بود و هم غیر بالینی. تجاربی که
این نیز بگذرد!
۱۴۰۳-۰۶-۲۱
بدون دیدگاه
در یکی از روزهای بهاری، زمانی که فرصتی تا انتهای روتیشن دوم داخلی باقی نمانده بود، فرصت مناسبی فراهم شد تا کمی از تجربه آن
از شیرینی‌های مسیر
۱۴۰۳-۰۶-۱۷
۲ دیدگاه
نوشته پیشرو در میان روزهای اورژانس داخلی به ثبت رسید. تعداد کلماتش هرچند اندک است اما یادآور رویداد بس ارزشمندی است. رویدادی به ظاهر ساده