چندین هزار امید بنی‌آدم است این
۱۴۰۳-۰۷-۰۹
بدون دیدگاه
روزهای داخلی گذشت. روتیشن روماتولوژی هم به پایان خود نزدیک می‌شد. دنیایی از تظاهرات نه چندان واضح. دنیایی از اضداد. در کنار این‌ها، تجربه بروزهای
برچسب: آمفی‌تئاتر
از استاد؛ بازتعریف یک کلمه شناخته‌شده
۱۴۰۳-۰۷-۰۵
بدون دیدگاه
و بالاخره روتیشن ریه و روماتولوژی….. روزهای داخلی رفته‌رفته به پایان خود نزدیک می‌شد. این پایان ترکیبی از شادی و ناشادی بود. ناشادی از جهت
از تنگنای زمان
۱۴۰۳-۰۶-۲۶
بدون دیدگاه
و اما باقی مسیر. نوشته پیشرو به معنی حقیقی کلمه، یک چکیده است. یک گلچین است. گلچینی از وقایعی که به سرعت باد – یا
پایان هم بخشی از مسیر است
۱۴۰۳-۰۶-۲۳
بدون دیدگاه
روتیشن اورژانس هم به پایان خود رسید. روتیشنی که پر بود از تجربه‌های تازه. تجربه‌هایی که هم بالینی بود و هم غیر بالینی. تجاربی که
سلاام. از دیدن شما خوشحالم!
۱۴۰۳-۰۶-۱۶
بدون دیدگاه
از یک روتیشن جدید؛ این بار اورژانس داخلی از سه‌شنبه و چهارشنبه ۱۱ و ۱۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ بعد از روتیشن هماتولوژی، حال زمان آن بود
از اولین‌ها؛ این‌بار کارآموزی!
۱۴۰۳-۰۶-۱۳
بدون دیدگاه
بالاخره بعد از مقدمه‌چینی‌های بسیار، زمان ورود به مقطع کارآموزی است (+). قسمت اول این نوشته، مربوط به دوره فیزیوپاتولوژی بود. این نوشته نقل وقایعی است که در یک
کلنگری در بین جزءنگریها
۱۴۰۳-۰۶-۰۳
بدون دیدگاه
سفر در زمان همچنان با ترم هفتم و دوران مقدمات بیماریهای کلیوی پیگیری میشود (+)….. از اهمیت کلنگری در دنیای جزءنگر نقلی بر روز چهارشنبه
ب مثل بیمارستان
۱۴۰۳-۰۵-۲۹
بدون دیدگاه
نوشته پیشرو از اولین حضور جدی در یک جلسه می‌گوید. سیر در زمان رفته‌رفته سرعت پیدا می‌کند (+). نقلی بر اولین حضور جدی در یک
از اولین‌ها
۱۴۰۳-۰۵-۲۶
بدون دیدگاه
حدود یکسال پیش بود که اولین یا دومین روز پزشک را درک کردیم. هنوز راه زیادی تا مقصد داشتیم و داریم اما، شاید آن روز
اطفال؛ از دور شتابان آهسته!
۱۴۰۳-۰۵-۲۵
بدون دیدگاه
سفر در ترم ششم به پایان خود نزدیک میشود (+). جز مدت کوتاهی، چیزی به پایان نمانده است. این سیر زمانی رفته‌رفته رو به پایان