وبلاگ شخصی
در یکی از روزهای بهاری، زمانی که فرصتی تا انتهای روتیشن دوم داخلی باقی نمانده بود، فرصت مناسبی فراهم شد تا کمی از تجربه آن روزها بنویسم. یادداشت پیشرو بر آن احوال خواهد بود. از گذار سال محنت، حکمت و مکنت! از سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ امروز که در عمل،
نوشته پیشرو در میان روزهای اورژانس داخلی به ثبت رسید. تعداد کلماتش هرچند اندک است اما یادآور رویداد بس ارزشمندی است. رویدادی به ظاهر ساده که شیرینی‌اش به مانند نوشیدن یک فنجان چای گرم در صبح یک روز بهاری است. آنجا جایی بود که بعد از مدت‌ها، به همان شیوه
از یک روتیشن جدید؛ این بار اورژانس داخلی از سه‌شنبه و چهارشنبه ۱۱ و ۱۲ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ بعد از روتیشن هماتولوژی، حال زمان آن بود که طبق برنامه پلکانی روتیشن‌های داخلی، وارد اورژانس شویم. با زمینه اندکی از فضای اورژانس – که از دوره سمیولوژی به یادگار داشتیم – می‌دانستیم
بالاخره بعد از مقدمه‌چینی‌های بسیار، زمان ورود به مقطع کارآموزی است (+). قسمت اول این نوشته، مربوط به دوره فیزیوپاتولوژی بود. این نوشته نقل وقایعی است که در یک محیط جدید – در حضور همان استاد عزیز – به وقوع پیوست. می‌دانی چیست؟ اولین حضورمان در مقطع جدید را با بیماری‌های داخلی آغاز می‌کردیم
سلام بر تو. سلامی از گذشته به سوی آینده. در این دوره حدودا یکساله فیزیوپاتولوژی، از انبوه بیماری‌ها گذشتیم. محور پایه کریستال یادگیری‌مان با مقدمه‌ای بر مفاهیم اخذ شرح حال بنیان نهاده شد و ذرات کریستال، رفته‌رفته طی ترم‌های ششم و هفتم در کنار آن محور ابتدایی رسوب پیدا کرد. در
همانطور که در پیش‌گفتار اولیه هم عنوان شد، بخشی از نوشته‌هایش را در باب هنر و ادبیات خواهی یافت. بعد از آن معرفی کتاب (زندگی‌نامه استیو جابز)، بنظر کمی پرداختن به موسیقی خالی از لطف نباشد. در بین آثار مشاهیر موسیقی جستجو می‌کنی. در این بین، یونان را از جمله سرزمین‌های برجسته
سیر در مقطع فیزیوپاتولوژی با این یادداشت به پایان می‌رسد (+). یادداشتی که خود به نوعی، شرحی بر “اولین‌ها“ست….. آن مرد با استریدور۱ آمد! صبح روز چهارشنبه ۱۸ بهمن‌ماه ۱۴۰۲، به سمت بیمارستان حرکت کردیم. همان بیمارستانی که قرار بود بخش عفونی را در آن بگذرانیم. هوای صبحگاه نسبت به
این راه را نهایت؟….. چیزی به انتهای بخشی از سرگذشت مقطع فیزیوپاتو باقی نمانده (+). یادداشت پیشرو مربوط به دنیای کودکان است….. سَرِ خُمِّ مِی سلامت! دومین ورود رسمی به یک مرکز طبی کودکانبه‌وقت دوشنبه ۱۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ امروز و روز گذشته را می‌توان اولین نوبت ورود رسمی به یک بیمارستان اطفال
نقلی بر یکشنبه و دوشنبه ۸ و ۹ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ سیر زمانی فیزیوپات به واپسین روزهای خود نزدیک می‌شود (+). یادداشت پیشرو در حقیقت برگرفته از تجربیات دو روز است. روز اول انقدر متراکم بود که تنها در چند جمله‌ای من‌باب “اولین‌ها” به پایان رسیده است. تمام روایت‌ها مربوط به
همچنان در ترم هفتم سفر می‌کنیم (+). زمانی که به واسطه واحد سمیولوژی عملی، برای اولین‌بار به طور جدی به محیط بیمارستان وارد شدیم….. از تجربه اولین روز رسمی حضور در بیمارستان واحد سمیولوژی عملی چهارشنبه ۴ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ صبح روز چهارشنبه، با پر شدن خانه‌های باتری جسم، زمان حرکت